De peer in reprise

Hield ik de vorige keer nog een pleidooi voor de natuurlijke loop der dingen (en eten), vandaag gooi ik het over de andere boeg. Zo doen weegschalen dat. Want het moet ook weer niet zóver komen dat je, ik noem maar wat, een worm uit de peer ziet kruipen waaruit je net een hap hebt genomen. Dat overkwam mij als tiener. Ik gilde heeeeel hard en raakte jarenlang geen peer meer aan. Maar de pubertijd ging voorbij en soms moet je iets ook gewoon een tweede kans geven.

De peer dus, in een mosterd-rodewijnsaus met varkenshaas en walnoten, voor twee personen: snijd een varkenshaas in kleine medaillons (circa 3 cm dik), peper en zout de stukjes en smeer ze licht in met fijne mosterd. Verhit een klont bakboter in een braadpan en bak de medaillons het varkenshaasje op hoog vuur even aan tot ze bruin zijn. Haal ze uit de pan en wikkel ze in aluminiumfolie. Fruit in dezelfde pan een gesnipperde ui glazig, voeg een eetlepel bloem toe en vervolgens in delen een deciliter rode wijn. Roer tot een gebonden saus ontstaat. Zo niet, bind dan af met maïzena (lees op de verpakking hoe te gebruiken). Voeg dan een grote, geschilde en in stukken gesneden peer toe, een handvol grof gehakte walnoten en een eetlepel mosterd. Leg de varkenshaas in de saus en warm alles een paar minuten goed door zonder te koken. Breng op smaak met zout en peper en eet met bruin stokbrood en een salade.