Riperkrite Tsiis

Wie nog meer: een joekel van een winterdip? Wat helpt: een grote bak goeie chocolademousse en een vakantie, liefst naar een ver en warm oord. Maar bij gebrek aan liquiditeit verzacht een weekendje Friesland de pijn ook. Een beetje dan. Dus afgelopen weekend brachten we door in een tot bed & breakfast omgebouwd schoolgebouwtje in Tynje (jeweetwel: vlak bij Terwispel en Ureterp aan de Vaart). Aldaar genoten wij van het uitzicht op een eenzaam shetlandpony’tje in een groot weiland. Drie dagen lang zagen we niemand behalve af en toe de eigenaar en op zaterdagochtend de lotenverkoopster van de plaatselijke gymnastiekvereniging. In Tynje waaide het zo hard dat mijn winterdip spontaan een herfstdip werd. Wandelen was wegens de harde wind met gevaar voor eigen leven. Dus lazen we een boekje, veegden de chocolademousse uit onze mondhoeken en zwaaiden van achter het raam nog eens naar het shetlandpony’tje.

Bij vertrek kregen we van de eigenaar een stukje Riperkrite Tsiis “als compensatie voor de harde wind”. Ik neem nu elke dag een stukje van deze Friese kruidenkaas. Dat doe ik alleen als ik daarna de deur niet meer uit hoef, want Riperkrite Tsiis bevat de unieke combinatie van onder andere selderij, bieslook en knoflook. En elke keer als ik een stukje afsnijd, zie ik in gedachten weer de staart van het pony’tje omhoog geblazen worden en verbaas ik me erover dat het vorige weekend nog herfst was en nu (bijna) lente.