Godvergeten groenten

Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik heb inmiddels mijn buik vol van ‘vergeten groenten’. In restaurants word je er nog altijd mee doodgegooid: ‘puree van vergeten groenten’, ‘geroosterde vergeten groenten’ of ‘chips van vergeten groenten’ als bijgerecht. Beste mensen van het vergeten groentenmarketingteam: missie geslaagd, meer dan zelfs. Overdrijven is ook een vak.

Ach, die haute cuisine was natuurlijk ook niet alles. Dus onder het motto if you can’t beat them, join them, doen we vandaag een recept met aardpeer (of topinamboer voor mensen die zich willen onttrekken aan die hedendaagse huiselijkheidmanie).

Overigens laat de aardpeer zich niet snel vergeten. Het schijnt een behoorlijke woekeraar te zijn die, eenmaal gepoot, zijn territorium razendsnel afbakent. Grote kans dus dat als je ‘m plant, je snel met een aardperenoverschot zit. Maar voor alle knollen geldt dat je er alle kanten mee op kan. Ik doe de aardpeer, in gekookte en geprakte vorm nogal eens door risotto, al gooi ik tegenwoordig alles wat voor gezond doorgaat in risotto aangezien dat het enige is wat er hier bij de divisie kinderen in gaat.

Aardpeer, ook lekker als borrelhap met gerookte forel op crostini’s: Snijd een stokbrood in schuine plakken van circa een cm dik. Verwarm circa 10 minuten op 180 graden. Schil 150 gram aardperen, snijd ze kleiner en kook ze circa 20 minuten in gezouten water. Giet ze af, laat ze even afkoelen en meng ze met een grote eetlepel mascarpone, peper en zout naar smaak. Breek een gerookte forelfilet voorzichtig in stukjes (snijden kan ook, maar meestal valt ‘ie vanzelf uit elkaar). Beleg de crostini’s met een laagje aardpeercrème, de forel en eventueel wat waterkers of rucola. Dien meteen op voordat de crostini’s zacht worden.

Toch mis ik de gegratineerde bloemkool als ik uit dineren ga. Over vergeten gesproken.