Pamela

Ik ga het niet over de lente hebben, dan weet je dat alvast. Ik ben de afgelopen dagen net iets te vaak de woorden ‘lente’, ‘eerste rosé’, ‘rokjesdag’ en allerlei varianten daarop tegengekomen in de (sociale) media. Daar word ik dan opstandig van hè. Dat schijnt in mijn genen te zitten, linksaf willen als de rest rechtsaf gaat. I rest my case.

Wél had ik een mager recept beloofd. Want sinds ik mijn zomerdekbedje deze week uit de kast trok, heb ik al menig nachtmerrie gehad over Baywatchbadpakjes in een lijf (het mijne) dat iets te veel chocomousse uitstraalt. Overigens heb ik me erbij neergelegd dat ik het lichaam van Pamela Anderson niet zo makkelijk benader, al heeft dat weer met andere dingen te maken.

Maar toch, Pamela als het ware een asymptoot en mijn lijf de hyperbool, dat zou leuk zijn. Werk aan de winkel dus en wel in de vorm van witvis met salsa. Voor twee personen: haal de schil van een handsinaasappel, snijd het vruchtvlees in stukjes en vang het vocht op. Snijd twee eetlepels zwarte pitloze olijven in ringetjes en hak wat verse koriander fijn. Peper en zout twee witvisfilets (liever geen kabeljauw, die valt bij het bakken uit elkaar) en zet een koekenpan met een goede antiaanbaklaag op het vuur. Smeer de visjes licht in met olijfolie en bak ze aan beiden zijden een twee tot drie minuten (afhankelijk van de dikte). Schil een rijpe avocado en snijd deze ook klein. Meng de sinaasappelstukjes met het sap, koriander, olijven, avocado, een eetlepel olijfolie en wat peper en zout. Eet met rijst. Denk ik. Of is dat dan weer te veel koolhydraten op het bord? Eerlijk: ik heb helemaal geen verstand van magere recepten, maar alles beter dan chocomousse.