Loirewijn, fusilli en truffelkaas

Van je hobby kan je maar beter je werk maken. Dus sta ik al een tijdje in een traiteur (www.oceaandeli.nl) net buiten het centrum van de stad. Want schrijven over eten is leuk, maar je de hele dag omgeven door delicatessen én collega’s die zo’n beetje wandelende culinaire encyclopedieën zijn, is natuurlijk veel beter.

Zo leer ik er – buiten dat er veel politici in die wijk wonen – dat het varken van de Pata negra eikeltjes uit het bos eet. Dat olijven met pit aanzienlijk meer smaak hebben dan pitloze soortgenoten. Dat zomertruffel immens veel goedkoper is dan wintertruffel, en dat olijfolie echt ‘grassig’ kan smaken. Of waar je op let als je een wijn proeft en dat je vervolgens indruk maakt door uitspraken te doen over ‘de lengte van de wijn’ en het verschil in smaak tussen wijn van de wijnhuizen ten zuiden van de Loire en ten noorden van de Loire.

Onze tonijnsalade is volgens mijn vriend de beste in town. We verkopen alle denkbare soorten pasta. Macaroni, cannelloni en fusilli. Linguine, tagliatelle en papardelle (zeg maar, allemaal spaghetti maar de één een millimeter breder dan de ander). En riso, pasta die er uitziet als rijst en vooral gegeten wordt door tandenloze Italiaanse bejaarden. Waar je overigens ook goede pastasalade mee maakt. We hebben de gerookte zalm van Frank en de paté van Diny. Een beetje eetkenner heeft niet meer informatie nodig om te weten dat het dan goed is. En dat het goed is, kan ik weten. Want als er ergens een restje paté of truffelkaas overblijft, ben ik nooit te beroerd om die aan mijn kritische smaakpapillen te onderwerpen.

En als er even tijd voor is wurm ik me in ons smalle keukentje tussen mijn collega de kokkin en haar potten en pannen. Waar ze me bijbrengt dat zelf mayonaise maken echt een koud kunstje is en dat salades daarmee zoveel beter smaken. Of dat je in plaats van aardappelzetmeel ook gewoon aardappel als bindmiddel kunt gebruiken. Kijk, dat zijn theorieën waar ik iets mee kan.

En ze leert me ook dat je met twee pitten en twee grote ovens half Zeeburg kan voorzien van goed eten. Iemand moet het toch doen.

PS: Jullie willen nu natuurlijk het recept van die tonijnsalade of mayonaise. Maar ik moet eerst ’s met de baas overleggen welke van de succesformules uit de kast mag.