Hoe ik deze winter (a.k.a. herfst in schaapskleren) in culinair opzicht doorkom

• restje Bolognesesaus met kippenlevertjes ingevroren, ontdooid en opnieuw opgewarmd. Doet niks af aan de smaak (en ik kan het weten)
• het idee om zelf zuurkool te maken snel weer overboord gemieterd
• verkeerde pijnboompitjes gegeten waardoor ik twee weken met het Pine Nut Syndrome rondliep
• tegen het tij van deze valse winter elke woensdagmiddag warme chocomelk met slagroom gemaakt
• lezingen bijgewoond over smaak en de geschiedenis van wijn
• eindelijk gaan eten bij Speijkervet, het wachten waard!
• ook al lekker uit gegeten bij De Sjalot in Nijmegen. Mensen, ga daarheen, fijn eten (zie foto) met sympathieke bediening!
• catering verzorgd voor een filmset
• Hollandse pot gekookt voor nieuwe Amerikaanse vrienden, inclusief typical Dutch dessert wentelteefjes van suikerbrood
• dientengevolge mijn oudste kind op zijn verzoek de gehele Engelse gastronomische vocabulaire bijgebracht (‘en wat betekent mmmmmm in het Engels?’)

Verder vind ik al drie weken rode biet in mijn groentetas en lunch ik al drie weken met mijn favoriete rodebietensalade. De dressing is veruit het moeilijkst: snipper een half sjalotje heel fijn, meng met een eetlepel gembersiroop, een eetlepel frambozenazijn (rode wijnazijn mag ook), drie eetlepels olijfolie, fijngehakte peterselie en peper en zout. Kook een stuk of twee rode bietjes (afhankelijk van de grootte 40 minuten tot een uur). Laat ze afkoelen, schil ze en snijd ze in stukken. Voorgekookte bietjes mag van mij ook. Rooster een handje amandelen in een koekenpan. Mix de dressing met de noten en bietjes. Breek tenslotte een blok feta in stukken en verdeel over de salade.