muntlimo uit Maastricht

Het behoort tot de eerste levensbehoeften van elke ouder met een tweejarig kind om af en toe een weekend huis, haard en kind achter te laten. Dus parkeerden wij onlangs onze peuterpuber en zijn oudere, lievere broer bij mijn zus waarna we doorreden naar Maastricht voor een weekend-voor-twee.

Mijn vriend werkte een tijdje in Maastricht en heeft dientengevolge enige ergernis opgebouwd jegens de stad. Maar ja: het bourgondische eten, wijn bij de lunch, vrolijke bediening door bijna bejaarde mannen met een onverstaanbaar Nederlands/Duits/Frans accent. Dat hebben wij Amsterdammers toch allemaal niet.

Bovendien had ik al tijden mijn zinnen gezet op een restaurantje dat ik in allerlei bladen had zien staan. Dus werd het Maastricht.

We wandelden wat, we lazen een krantje, we dronken huisgemaakte muntlimo, we aten chorizo in port als borrelhap en de zon scheen ook nog het hele weekend. Het restaurantje uit de bladen bleek nog prozaïscher dan in de bladen, met zwarte muren en lange tafels en een kok uit het Midden-Oosten. Ook was er het hele weekend niemand die heel hard NEEEE! NEE! NEE! NEE! riep en daarbij al z’n speelgoed tegen de muur gooide.

Af en toe zagen we een verdwaalde hipster met baard. Maar gelukkig zagen we nog veel vaker mannen met bootschoenen en vrouwen met geföhnde kapsels. Want die heb je daar nog gewoon, in Maastricht.

Het was, kortom, fijn.

Vorige week werd de peuterpuber drie.

Weg legitieme reden voor weekendjes Maastricht. Gelukkig hebben we de muntlimo nog.

Voor een flinke kan:

Vul een grote kan met ¼ deel vlierbloesemsiroop (die haal je tegenwoordig oa bij de blauwe grootgrutter), 2/4 deel spa rood en ¼ deel water. Pers 1 limoen uit en verdeel het sap over beide glazen. Snijd een andere limoen in partjes. Vul de glazen met koude spa rood en blurrrr even. Maak af met een paar takken verse munt, ijsblokjes en de limoenpartjes.