vet

Een port bestellen in een biercafé is het domste wat een mens kan doen. Ze weten er alles van bier, maar ze weten weinig van andere drank, en ze weten al helemaal niet hoeveel andere drank er in een glas moet (veel, denken zij).

Het enige wat nóg dommer is dan een port bestellen in een biercafé, is vier port bestellen in een biercafé.

Enfin, de kater wist de volgende dag van geen wijken, en hoewel je in zo’n situatie natuurlijk het beste spinazie met gember en avocado en ander groen gezonds in een blender moet gooien, had ik grote behoefte aan vet. Dus zodra mijn bonkende hoofd het toeliet rechtop te staan, schilde ik wat aardappels en frituurde de schillen.

Zo aten we ze ooit in Sorrento. Mjam. Ook lekker zonder kater.

Maak deze trouwens alleen als je stamppot of aardappelsoep gaat eten, anders zit je met al die aardappelen.

Was een paar grote bio aardappelen (onbespoten dus!) en schil ze rondom met een dunschiller of mesje. Droog de schillen goed in een schone theedoek. Verwarm een laagje zonnebloemolie in een hoge koekenpan (of zet je frituurpan aan). Als de olie heet is (kan je testen door een stukje brood in de olie te gooien – gaat het borrelen, dan is ‘ie goed), doe je de aardappelschillen erin. Bak ze niet te lang, maar wel knapperig hè, dus gewoon even testen. Haal ze met een spatel uit de pan, laat uitlekken op keukenpapier en bestrooi met rozemarijn en zout.